Þetta er dagurinn sem hún á að sjást hér í Hlíðinni blessunin. En það gekk nú ekki eftir enda þungbúið og hvasst með tómum leiðindum. Ég er auðvita að tala um sólina sem fer alltaf í árlegt jólafrí í desmeber og ekki væntanleg fyrr en 14 janúar. Já það er áratugahefð hér í Hlíðinni að fagna hækkandi sól og bjóða hana sérstaklega velkomna með því að baka pönnukökur. Hrafnhildur amma mín hélt held ég meira uppá þennan dag en afmælið sitt. Kannski ekki skrítið að hækkandi sól og lengri birtutími hafi verið eitt það eftirsóknarverðasta sem til var.     Þessum stafla var sporðrennt leikandi létt með ískaldri mjólk. Gerist varla betra.

En það var ekki bara sólin sem þó kom ekki sem gladdi húsfreyjuna hér í Hlíðinni.

Ó nei............ húsfreyjan fékk símtal frá Herði bónda í Vífilsdal sem sagðist hafa fengið óvænta gesti .

Þessir gestir hans Harðar vöktu mikla lukku hér í Hlíðinni en þarna var á ferðinni sparikind húsfreyjunnar.

Hún Mýrdalsbotna kom labbandi eftir veginum heim að Vífilsdal og baðst gistingar fyrir sig og dóttur sína.

Bændur í Vifilsdal eru gestrisnir eins og ég hef oft reynt og ekki brugðust þeir Botnu og dótturinni.

Já það þarf ekki mikið til að gleðja sauðfjárbónda hjartað í freyjunni.

Hún Mýrdalsbotna er fullorðin heiðurskind sem hefur verið í miklum metum, skilað góðum afurðum og verið til fyrirmyndar.

Hún bar fallegum tvílembingum í vor hrút og gimbur. Þessi lömb voru skráð með feitu letri á lista yfir hugsanlegan ásetning.

Það var því hundfúllt að færa til bókar að þær mæðgur vantaði af fjalli eftir að hrúturinn kom innan úr Dölum 20 nóvember.

Eftir að hrúturinn kom hafa verið farnar margar ferðir til að kíkja eftir því hvort að þær mæðgur væru á leiðinni heim.

Kikjirinn á heimilinu hefur gengið á milli glugga og landið verið skannað seint og snemma. En án árangurs.

Mjólkurlagni Mýrdalsbotnu er þannig að á vorin notum við hana til að mjólka fyrir önnur lömb.

Þrátt fyrir það flóðmjólkar hún fyrir sín tvö og smellir sér bara til fjalla þegar ,,vorverkin,, eru frá.

Finnst ykkur skrítið að hún sé í uppáhaldi ? Nei ég vissi það.

Eitthvað hefur Mýrdalsbotna rugglast í ríminu því að venjulega hefur hún komið í leitum hér heima við.

Ef að einhverjum dettur í hug að halda að hér sé á ferðinni vandræða kind sem sé á  leiðinni í grænu hagana hinumegin fyrir óþekkt............

Þá er það feitur misskilningur.

Stundum eru kindur bara í vandræðum með fólk. Það er alveg til í myndinni.

En afhverju Mýrdalsbotna ?

Jú nafnið fékk hún þegar hún var gemlingur eins og allar kindur hér í Hlíðinni.

Hún heimtist með mömmu sinni og bróður í Mýrdal og því var það næstum sjálfgefið.

 

Annars er það helst af veðri að frétta að norðaustan áttin sem hér leikur lausum hala sló öll met í nótt.

Það var í einu orði sagt brjálað en þessi átt hefur lengi verið talin alveg hættulaus hér á bæ en það var nú alveg á mörkunum í nótt sem leið.

Látum gott heita af leiðindum í veðri. 

 

Góður dagur með hækkandi sól og batnandi heimtum.

 

 

 

Jólahátíðin fór vel með okkur í Hlíðinni og mikið var nú gaman að hafa litla Atla Lárus með okkur. Eins og sést á myndinni var hann aðal stuðkallinn og hélt uppi fjörinu. Annars var rétt um 90 ára aldursmunur á þeirri elstu og þeim yngsta í jólagleðinni. Svenni frændi minn kom heim en hann dvelur nú á Brákarhlíð í Borgarnesi og Lóa kom líka til okkar í það ,,neðra,, eins og við gjarnan segjum.

Jóla dressið er að sjálfsögðu mikilvægt og hér eru þeir feðgar klári í slaginn.

 

Atli Lárus kannar hvort skartgripurinn sé viðeigandi hjá mömmunni.

Svo er það eftirlitið.................er ekki allt í góðu ??

Jú það var sko allt í góðu....... nóg af pökkum og ég á öruggleg flesta....hahaha.

 

Pakkarnir voru spennandi og allir bara kátir og þakklátir.

 

Lóa ánægð með fullt að garni til að prjóna úr.

 Getur þá örugglega haldið áfram að prjóna eins og vindurinn.

 

Kappinn kátur með húfuna frá Maddý langömmusystur

 

Atli Lárus er alveg til í að atast í Svenna frænda sínum og gera grín.

 

Og svo voru þeir bara settlegir líka.

 

En það er nú um að gera grín og sprella í frændfólkinu.

 

Jólastrákur.

 

Svo er að skoða aðeins myndir í tölvunni.

 

Þessir horfðu á Stundina okkar og líkaði vel.

 

Brattir feðgar á fyrstu jólum. Vonandi hafið þið notið jólanna það gerðum við allavega.

 

 

 

Kæru vinir !

Við hér í Hlíðinni óskum þess að þið eigið gleðilega hátíð.

Þökkum fyrir góðar kveðjur og fallegar gjafir.

Sendum ykkur bestu kveðjur með óskum um farsæld og frið.

 

 

 

Við fjölskyldan áttum sannkallaðan gleðidag þegar litla systir mín gekk í það heilaga. Falleg athöfn í Grafarvogskirkju þar sem að Hrafnhildur og Francisco giftu sig eftir þó nokkur reynslu ár.  Dætur þeirra voru brúðarmeyjar og Ragnar og Elsa svaramenn.

Elsa Petra var svaramaður og brosir hér breitt með brúðgumann sér við hlið.

 

Ragnar bróðir leiddi svo systur sína upp að altarinu.

 

Brúðarmeyjarnar voru aðeins feimnar í byrjun athafnar og vönduðu sig við að ganga eftir línunni.

 

Sverrisbörn og makar bíða eftir að athöfnin hefjist.

 

Þessi voru líka mætt úr sveitinni............ til að fagna með frænku og Francisco.

 

Já bændur í bænum sko....................

 

Þessi bíða spennt eftir athöfninni.

 

Systurnar stóðu sig vel í sínu hlutverki og urðu upplitsdjarfari þegar á leið.

 

Og alveg til í að pósa smá fyrir frænku.

 

Þessi dásamlegi prestur fór létt með að pússa parið saman.

 

Svaramennirnir fylgjast með ............ já og kannski læra hvernig þetta fer fram.

 

Frú Hrafnhildur og fjölskylda.

 

Brúðhjónin, dætur, svaramenn já og systkynin.

 

Mikið sem mamma og Sverrir hefðu verið kát með þennan hóp.

 

Hressir kappar.................

 

Flottar frænkur.

 

Hún kynnti þau...............

 

Brúðguminn og þessar pósa fyrir ljósmyndarann.

 

Svo var skálað við mágkonuna í eðalvíni.

 

Litli bróðir stríðir frú Hrafnhildi systur sinni.

 

Gaman hjá þessum................

 

Og enn betri myndasvipur.

 

Þessir áttu alveg spes myndasvip og notuðu hann bara ansi vel,.

 

Brúðgumi, dætur og frænkur bregða á leik...............

 

 

Þessi hárprúða dama þáði bara veitingar hjá mömmunni.

Dásamleg fjölskyldu samvera til heiðurs brúðhjónumum.

Innilega til hamingju elsku litla systir og Francisco.

Árshátíð vestlenskra hestamanna var haldin í Stykkishólmi föstudaginn 29 nóvember s.l Það var Hestamannafélagið Snæfellingur sem stóð fyrir hátíðinni að þessu sinni sem tókst með afbrigðum vel. Veisluföng voru einstakalega góð og áttu hestamenn ánægjulega kvöldstund saman. Hrossaræktarsamband Vesturlands verðlaunaði þá ræktendur sem áttu efstu hross í hverjum flokki á þessu ári. Einnig var verðlaunað það hrossaræktarbú á vestulandi sem bestum árangri hafði náð á árinu. Sigurvegarar ársins voru hjónin á Skipaskaga þau Sigurveig Stefánsdóttir og Jón Árnason. Auk þess að vera tilnefnd sem ræktunarbú ársins á landsvísu áttu þau einnig hross í efstu sætum. Já það hafa komið margir kostagripir úr ræktun þeirra hjóna og spennandi að sjá hvað kemur fram á næstunni. Á myndinni hér fyrir ofan eru Sigurveig og Jón ásamt tamningamanni búsins Leifi Gunnarssyni. Innilegar hamingjuóskir ræktendur, eigendur og sýningafólk með árangurinn.

Já það var fagnað og það með stæl enda má svo sannarlega búast við miklu af þeim Skipaskagabændum á komandi landsmótsári.

 

Valentínus Guðnason og frú áttu glæsihryssu sem var efst í sínum flokki.

 

 

Það átti líka Sigfús Jónsson í Skrúð en hann var ekki mættur til að taka við sinni viðurkenningu.

Nýkjörinn formaður Hestamannafélagsins Borgfirðings var að sjálfsögðu mættur og tók við viðurkenningunni fyrir Sigfús.

 

 

Helgi Sigurjóns tekur við viðurkenningu fyrir sinn grip úr hendi Halls Pálssonar fulltrúa Hrossvest.

 

Þeir voru hressir dalamenn sem mættu á hátíðina og höfðu svo sannarlega gaman.

 

Strákar í stuði.

Eyþór Gíslason fyrrverandi formaður Glaðs og Ólafur Flosason formaður Borgfirðings.

 

Sennilega hefur ljósmyndarinn verið mjög skrítinn................... 

Þóra og Mummi bíða eftir matnum.

Já maturinn var hreinlega frábær og alveg þess virði að skella sér á jólahlaðborð á Fosshótel í Stykkishólmi.

Þessi glaðlegi kokkur brosti breitt með fínu jólahúfuna sína.

 

Þessi voru aðal og stóðu sig vel eins og þeirra er von og vísa.

Herborg Sigríður og Lárus Ástmar báru hitann og þungann af fjörinu.

Hér eru þau kát að vanda.

 

Auðvita mæta líka Borgnesingar.............. Dúddý og Toddi hress og kát,.

 

Þessar daladömur skemmtu sér vel.

 

Það gerðu líka Björg og Mummi.

 

Allir kátir á Snæfellingsborðinu.

 

Þorsteinn Hjaltason spjallar við dömurnar sem hlusta með andakt...............

 

Þetta borð var fjölmenningarborðið..........Snæfellingar, Borgfirðingar og Skagfirðingar.

Já og jafnvel einhverjir fleiri.

 

Þessar glæsidömur höfðu um margt að spjalla............

 

En voru líka til í að pósa fyrir mig................. alltaf sætar þessar.

 

Þessi fór á kostum......................svo sagði ég honum að þessi mynd færi á síðuna.

 

Hann bara trúði því ekki.............. eins og sjá má.

 

Já skemmtilegt kvöld með góðu fólki getur bara ekki klikkað.

Takk fyrir samveruna þið sem að mættuð.

Nú er bara að bíða eftir næstu hátíð vestlenskra hestamanna.

 

 

Það var á einum fallegum haustdegi sem að hann Atli Lárus Guðmundar og Brárarson fékk nafnið sitt. Athöfnin fór fram í Kolbeinsstaðakirkju að viðstöddum fjölskyldu og vinum. Þeir voru kátir afarnir þegar ljóst var hvað drengurinn ætti að heita. Atli og Lárus en það er seinna nafn Skúla. Það fór vel á með köppunum þarna við altarið og allir ánægðir með nafngiftina.   Sá litli kominn í skírnarkjólinn sem er handverk hennar Stellu langömmusystur hans. Já þau eru orðin mörg börnin sem hafa fengið nafnið sitt í þessum kjól. Þar á meðal pabbinn og amman.

Það er rétt að skoða aðeins þessa rós á með beðið er eftir nafninu.

 

Þetta tekur tíma..................hvenær verð ég eiginlega skírður ???

 

Æi ég er að verða svolítið þreyttur.

Og þá er loksins komið að því .................. hvað á barnið að heita ???

 

Atli Lárus.................það er ég.

 

Frænkurnar lögðu sig fram við sálmasöngin.

Þarna er aðal aðdáendahópurinn saman komin, já ömmur og afar eru þar alltaf fremst í flokki.

 

Þessar kellur .........................

 

.........................bara best að hlæja svolítið að þeim þessum.

 

Þessir frændur tóku þátt í keppni hárprúðra barna og sigruðu báðir.

Salka Rögn og Atli Lárus eru alveg með topp einkun fyrir hár prúðleika.

 

Það er rúmlega 89 ára aldursmunur á þessum en það skiptir nú ekki máli þegar brandarar eru annars vegar. Lóa langömmusystir og Atli Lárus gera grín og Þóranna aðstoðar smá.

Þessir eru líka góðir saman og  voru alveg til í að pósa smá fyrir myndatöku.

Sveinbjörn og Atli Lárus ræða málin.

 

 

Þeir voru kátir strákarnir sem mættu í Mýrdalsrétt þriðjudaginn 24 sept síðast liðinn. Steinar frá Tröð, Jón frá Mýrdal (Jón Mýri) og Lárus í Haukatungu. Að venju var Mýrdalsrétt skemmtilegt mannamót sem fór vel fram í alla staði.     Fjölskyldan í Hraunholtum var að sjálfsögðu mætt.     Ungir sauðfjárbændur voru mættir á réttarveginn.     ....................og létu fara vel um sig.

Þessir frændur voru líka kátir og hressir eins og dagurinn bauð uppá.

 

Lækjarbugsbóndinn í flottu bæjarpeysunni sinni, spurning um að hafa samræmdan bæjabúning í réttunum ?

 

Hann Arnþór í Haukatungu hefur slegið í gegn með leik í þorrablótsmyndböndum síðustu þorrablóta.

Hér heilsar hann Krossholtsbóndanum með stæl, spurning hvort æfingar séu hafnar fyrir þorrablót ??

 

Hallbjörn og Agla í Krossholti ræða málin og Þórir á Brúarfossi spáir í spilin.

 

Jónas Jörfa bóndi og Albert á Heggstöðum alvarlegir í bragði.

 

Fjör í fjárdrætti.

 

Frændskapur með bros á vör, Sigríður Hraunholta húsfreyja og Andrés bóndi í Ystu Görðum.

 

Jónas og Jóel á Bíldhóli líta yfir fjárhópinn.

 

Bændur spjalla.

 

Og spá í fénaðinn.

 

Strákarnir í miðsveitinni hressir að vanda.

 

Þessi ungi maður var bara slakur enda fer hamagangur illa í sauðfé.

Friðjón Haukur með kollu sína.

 

Áslaug Mýrdalsfrú lét ekki sitt eftir liggja við fjárdráttinn og dróg af kappi.

 

Og eina ráðið sem Mýrdalsbóndi kunni til að halda í við frúnna var 2 fyrir 1 tilboð.

 

Guðjón í Lækjarbug og Gísli á Helgastöðum spjalla við réttarveginn.

 

Kálfalækur og Krossholt, klárlega káin tvö.

 

Stund milli stríða Jón og Steinar virða fyrir sér fjárhópinn.

Við vorum skilamenn fyrir Kolhreppinga í Svignaskarðsrétt mánudaginn 14 september. Eins og næstum alltaf var blíða og dásemdarveður þar, mannlíf með ágætum og fjárfjöldinn sem okkur var ætlaður komst á kerruna í einni ferð. Hér í öðrum hluta af réttarbloggi þessa hausts sjáið þið mannlífið í réttinni. Á fyrstu myndinni eru saman Þorsteinsbörnin Auður Ásta og Stefán sem voru kát með lífið og tilveruna.

Þessi voru líka kát eins og vera ber í réttunum, Kristján í Laxholti og Halldóra í Rauðanesi.

 

Það er allaf gaman að hitta hann Kristján frá Tungulæk en hann var mættur í leitir og réttir.

 

Stafholtsveggjabændur líta yfir fjárhópinn.

Óli Þorgeirs og hans fólk voru að sjálfsögðu mætt.

Það er gaman þegar margir mæta í réttirnar eins og þessa.

 

Þessir vinir voru alveg til í að pósa svolítið fyrir mig, svo dásamlega glöð.

 

Það er eins gott að hafa eftirlit með afanum þegar sparikindurnar eru dregnar í dilk.

Beigaldabændur að störfum.

 

Halli á Háhóli einbeittur á svip.

 

Spjallað á réttarveggnum.

 

Flottar húsfreyjur önnur úr Laxholti hin úr Rauðanesi.

 

Málin krufin............ Kristján í Laxholti og Einar í Túni.

 

Rósa í Rauðanesi og Kristján í Laxholti.

 

Mergjaðar sögur úr sveitinni nú eða bara heimsmálin krufin til mergjar.

Steini Vigg, Skúli og Guðmundur á Beigalda taka stöðuna.

 

Guðrún á Leirulæk hefur orðið, Halldóra fjallkóngur og Rósa mamma hennar hlusta.

 

Sigurjón á Valbjarnarvöllum lítur yfir fé og fólk.

 

Réttarstjórinn Guðrún Fjeldsted á Ölvaldsstöðum tekur stöðuna.

 

Sigurjón á Valbjarnarvöllum og Guðmundur Finnsson.

 

Þorsteinn Viggósson og Guðrún Fjeldsted bíða þess að öll farartæki fyllist af fé.

 

Sauðfjárbændur úr Borgarnesi líta yfir fénaðinn.

 

Þessi góði hópur bar saman bækur sínar í orðsins fyllstu merkingu.     Og þessar flottu dömur voru næstum eins kátar og þær voru á HM í Berlín. Auður Ásta og Rósbjörg brostu breitt og höfðu gaman.   Já það er gaman í rétunum, næsti hluti verður úr Mýrdalsréttinni.

Þá er stóra sauðfjárvikan hér í Hliðinni liðin hjá og allir sem tóku þátt að jafna sig .  Hér á myndinni er höfðinginn Vökustaur að þiggja veitingar við hæfi (að hans mati) prins póló og brauð með sméri. Eftir úrhellisrigningu fimmtudag og föstudag rofaði til og smalar héldu til fjalla á laugardaginn. Þá um nóttina hafði sjattnað ótrúlega í öllum vatnsföllum og útlit fyrir umferð kinda nokkuð góð. Smalamennsku var aðeins breytt m.v aðstæður en allt gekk vel og þónokkur fjöldi fjár kom til bæjar.  Um kvöldið var svo árlegt réttarpartý sem heppnaðist frábærlega eins og alltaf. Þrátt fyrir gleðskap og fjör var allt okkar lið tilbúið í startholunum snemma á sunnudagsmorgni. Þá var rekið inn og dregið í sundur. Það þóttu tíðindi að ,,aðeins,, 702 ókunnugar kindur fóru í gegnum flokkunnarganginn þessa daga. Seinnipart sunnudags var svo farið að vigta og velja líkleg líflömb, því verkefni lauk 4.00 aðfaranótt mánudags. Þá fóru öll lömb útá tún til að fylla sig af grasi, annarsvegar fyrir hinstu ferð í Skagafjörðinn nú eða bara fyrir lífið sjálft. Um miðjan dag á mánudaginn voru svo öll lömb rekin inn aftur og þá var komið að því að láta sónarskoða og mæla tilvonandi kynbótagripi. Bændur og búaðlið voru nokkuð sátt með útkomuna úr þeim mælingum rétt eins og nótuna sem kom úr sláturhúsinu daginn eftir. Hátt í 600 lömb farin og valið á líflömbum vandast enn frekar þessa dagana þegar gullfalleg lömb skila sér af fjalli. Þriðjudagurinn fór svo í Mýrdalsrétt og eftirleitir sem einnig voru framkvæmdar á miðvikudaginn. Já aðeins farið að róast eftir rúmlega vikutörn í kindastússi. Við erum svo ljónheppin hér í Hlíðinni að hafa með okkur hóp af góðu fóki sem hjálpar okkur alveg ómetanlega. Ég veit ekki hvernig við færum að ef ykkar nyti ekki við. Takk fyrir dásamlegar samverustundir í streði og puði við erum ykkur ævinlega þakklát fyrir alla hjálpina. Hér á eftir koma nokkrar myndir sem teknar voru þessa daga og á næstu dögum koma enn fleiri.     Þessar dömur sáu um að allir væru saddir og sælir á meðan fjörið stóð yfir.  Þóranna, Stella og Lóa mössuðu þetta allt saman með dyggri aðstoð velunnara.     Já bara voða gaman hjá þessum.   Þetta er sjálfsögð byrjun þegar reyna á myndatöku af þessum krökkum. Hallur rífur kjaft, Hrannar hlær að honum og Þóra reynir að vera stillt. Svona hefur þetta verið í hálfa öld eða svo.

 

En það hafðist og þarna eru þau tiltölulega settleg Magnúsarbörn.

 

Það var stór happdrættisvinningur þegar þessi kappi fór að koma í smalamennskur.

Ekki slæmt að fá þrælvanan maraþonhlaupara í Giljatungurnar sem á líka svona snildar dætur sem koma með honum.

Hilmar þú ert ómetanlegur.

 

Þessir er líka góðir en þarna náði ég mynd af þeim þegar þeir voru að fylla á tankinn fyrir leitina. Maron og Ísólfur tilheyrðu hestagenginu að sunnan verðu.

Já og þessi þurfti líka að fylla á fyrir heilan dag með mér í fjallinu.

Randi á örugglega eftir að skamma mig fyrir þessa mynd, ég bara náði ekki betri mynd......

 

Þessir voru slakir og biðu bara eftir að allir væru tilbúinir í verkin. Verkefni dagsins voru aðeins breytileg annar fór að smala en hin lagði sig. Kemur kannski að því að þeir hafi verka skipti.

Reiðmenn vindanna leggja af stað á Djúpadalinn.

 

Nú mega kindurnar vara sig..............................

 

....................og vera þægar.

 

Halldór, Þóranna og Skúli taka stöðuna í Gálutóftunum.

 

Hún Kristín Eir byrjaði ung að koma og smala með okkur hér í Hlíðinni.

 Já og mætti í baranvagni í sitt fyrsta fjárrag með okkur.

Hún er æviráðin eins og hinir snildar smalarnir okkar.

 

Afarnir í Hlíðinni spá í spilin, annar er reyndar úr Ólafsvík.

Já Atli og Skúli hafa séð eitthvað mjög merkilegt.

 

Jón Frammari Pétursson átti stórgóða sókn í smalamennskunni en þarna kannar hann hvort Mummi hafi nokkuð verið tæklaður.

Atli fylgist með eins og um góðan fótboltaleik væri að ræða, já svona eru þessi boltastrákar.

 

Skúli og Krakaborg með Sandfellið í baksýn.

 

Allt að koma og féð rann í rólegheitunum heim á leið.

 

Það getur tekið tíma að smala úr Kúabollunum.

En að lokum komst fé niður á Stekkjasandinn.

Skúli og Ísólfur riðu út Grafarkastið og niður á Neðstakast síðan upp Miðsneið.

 

Og allir smalar að skila sér í gengum hliðið uppá Barði.

 

Það gerðu líka smalarnir sem fóru í gegnum hliðið við Hjallholtið.

 

Eftir smalamennskur er tími til að ræða málin, Jón, Skúli og Hallur spá í spilin.

 

Ömmur þurfa líka að knúsa upprennandi sauðfjárbændur sem stóðu fyrir heima í rúmi þetta árið. Það á nú eftir að breytast.

Þessi kappar voru góðir saman og ræddu heimsmálin.

 

Smalar í slökun.......................

Ísólfur, Haukur, Sara Margrét og Hrannar.

 

Hún Daníella var líka klár í slaginn en hér pósar hún bara fyrir mig. Flotta dama.

Þessar mægður pósuðu líka fyrir mig, Erla Guðný og Elvan alveg með þetta,     Þegar hin amman hennar Heiðdísar mætti á svæðið var sjálfsagt að bjóða henni uppá völu og leggjaleik.

Magnús og Magnús hvað eru mörg emmmm í því ???
 

Þessi hittust í fyrsta skipti í partýi og slógu bara upp ættarmóti til að það liti betur út. Einar frændi og Dunna með litla kappann sem var bara kátur með ættarmótið.

 

Og ekki var þetta nú síðra ættarmót með langaafabróðir og flottu frænku.

 

Söngurinn var að sjálfsögðu á dagskrá.

 

Og stuðið maður, stuðið........................

 

Föðurættarhittingur er fyrirhugaður................þetta er nefndin.

Aldursforsetinn Jói sem er bara unglingur og við hin fylgjum með.

Einar fyrir Pálslegginn, ég fyrir Ólafslegginn og Dunna fyrir Jóaleginn.

 

Svo fór það úr böndunum alveg eins og það á að vera.................

Alltaf gaman hjá okkur þegar við hittumst.

 

Grallarasvipurinn á þessum partý pinnum boðar ekki gott.............................

Einar og Hallur eitthvað að bralla.

 

Hugsandi kennarar..................hver ætli sé ekki að haga sér ????

 

Söngur af innlifun......................

 

Þessi störtuðu partýinu enda var Emilía búin að bíða allllllannnnnn daginn eftir þessu fjöri.

 

Eldhúsdagsumræður fara reglulega fram og eru misgáfulegar .

Þessar voru mjög gáfulegar.

Afhverju var þeim ekki sjónvarpað ??????

Garðabær, Kópavogur, Borgarnes, Ólafsvík og Hallkelsstaðahlíð áttu sína fulltrúa á mælendaskrá.

 

Já það er alltaf fjör í réttunum og hreint dásamlegt að fá tækifæri til að upplifa og njóta.

Þessar flottu dömur gerðu það svo sannarlega og nutu sín í botn.

Takk fyrir okkur, þið öll sem komið með einhverjum hætti að þessu rollufjöri okkar.

Þið gerið kindalífið okkar svo miklu betra.

 

Það er búið að rigna vel síðustu daga og klárlega bæta fyrir þurrka sumarsins. Skipulag leita farið aðeins úrskeiðis hér í Hlíðinni en við ætlum að reyna rétta það af á morgun. Síðast liðinn miðvikudagur var góður smaladagur þrátt fyrir rigningu en þá smöluðum við inní Hlíð og útá Hlíð. Óvenjulega margt fé kom úr þeirri smalamennsku en við tókum aðeins stærra svæði en venjulega og svo hefur fé sópast niður úr fjallinu að undanförnu. Fimmtudagurinn var ansi blautur en það er dagurinn sem við smölum Oddastaðaland og Hlíðarmúla. Til að gera langa sögu stutta þá var stífur strekkingur og ausandi rigning þrátt fyrir það kom nokkur fjöldi fjár. Rúmlega þúsund fjár var réttað í fjárhúsunum á meðan rigningin buldi á þakinu. Smalamennsku sem átti að fara fram í dag  var hinsvegar fresta til morguns og nú er bara að vona að það viðri vel á morgun.

Svona leit Fossárin út í dag þegar meira að segja var farið að sjattna töluvert í henni.

 

Þá kom í ljós að fjórar kindur höfðu farið í strauminn og drepist, vonandi að fleiri hafi ekki farist í vatnavöxtunum.

 

Þarna er eftirlitsgengið að störfum.................

 

Það gekk á með helli dembum í allan dag.

 

Djúpadalsáin var kát.

 

Þessi leit öðruvísi út í sumar.

 

Hyldjúpur hylur við Rásina.

 

Já klárlega sund fyrir hross.

 

Myndarlegir lækir runnu niður hlíðina og aurspýjur fylgdu með.

 

Já þurrkasumarið er búið.

Kaldárbakkarétt var sunnudaginn 8 september og var fyrsta réttin þetta árið hér um slóðir. Smalarnir fengu ansi blautan dag þegar þeir smöluðu til réttar á laugardaginn. Jónas á Jörfa og Guðjón í Lækjarbug skemmtu sér vel í réttinni eins og sjá má á myndinni.

Kristín í Krossholti var að sjálfsögðu mætt og er þarna á tali við Kristján Snorrastðabónda.

 

Magnús á Álftá og Markús ræða málin.

 

Margar hendur vinna létt verk.......................

 

Feðgarnir Kristbjörn á Hraunsmúla og Steinar frá Tröð líta á féð.

 

Líf og fjör eins og vera ber.

 

Verktakar í þungum þönkum.......... Björgvin á Grund og Kristinn Flesjustaðabóndi.

 

Húsfreyjan á Hraunsmúla dregur dilk í dilk.

Einbeittir í meira lagi...............

 

Spekingar spjalla....................

 

Andrés í Ystu Görðum og Hörður frá Hrafnkelsstöðum.

 

Krossholtsbóninn tekur stöðuna.

 

Já það er bara gaman í réttunum.

Þeir voru ófáir hestahóparnir sem komu til okkar í sumar. Bæði var um að ræða skipulagðar ferðir og svo hópa á eiginn vegum. Þessi flotti hópur sem þarna er á myndinni kom ríðandi Fossaleiðina úr Hörðudal hingað yfir í Hnappadalinn. Það er alltaf gaman að fá góða gesti í heimsókn spjalla, gleðjast og rifja upp góða minningar.   Heiðurshjónin frá Laugardælum voru hress og kát eins og vera ber í svona ferðum.

Hjörtur og Mummi voru kátir jafnvel snemma morguns...........

 

Hjónin á Hólabaki að leggja á gæðingana.

 

Þessi tvö eru gamlir vinir og samstarfsfólk mitt frá því ég var að stússa í félagsmálum hestamanna.

Við vorum saman m.a í stjórn LH og fleiri stjórnum og nefndum hestamanna.

Sigríður Sigþórsdóttir og Haraldur í Laugardælum.

 

Þarna eru bændur í Laugardælum og Hólabaki klárir í hnakkinn.

 

Sigurður á Kálfalæk og hans fólk hefur komið við hjá okkur í fjölda ára.

Þá er oft tekið líflegt spjall og slegið á létta strengi hér á hlaðinu.

Á myndinni eru Svavar Gestsson og Sveinbjörn Hallsson að taka stöðu mála.

 

Þessir tveir Sigurðar voru í fylgdarliði Sigurðar á Kálfalæk og voru alveg til í að stilla sér upp fyrir myndatöku.

 

Þessi var líka í liðinu og sýndi mér hann Hrellir minn sem einu sinni var.

Mér sýndist bara fara vel á með þeim.

 

Góðir gestir voru margir hér á ferðinni í sumar eins og þessi mynd ber með sér.

Gamli kúasamlinn hann Steini Guðmunds kom í heimsókn með frúnna sína.

Þau voru kát í gamla bænum  eins og við hin að fá þessa heimsókn.

 

Þessi frænkuskott komu í hesta og heimalingaheimsókn í sumar.

Já og svo voru þær liðtækar með frænku sinni að baka súkkulaðiköku með súper miklu kremi.

................svona eins og sjá má á sumum.

 

Dómstörf eru alltaf skemmtileg og tími þeirra er vor og sumar.

Þarna er ég í góðum hópi dómara á gæðingamóti Hestamannafélagsins Sörla í Hafnarfirði.

Mjög eitthvað vestlenskt yfir þessum hópi....................... finnst mér.

Valdimar Skagamaður, Lárus Hólmari, Lillí tamningamaður í Söðulsholti, ég og svo hún Hanifé sem einu sinni var í vinnu hjá okkur í Hlíðinni.

 

 

Þegar við dæmum í Hafnarfirði sjá þessar elskur alltaf um að við höfum það gott hvað veitingar varðar.

Algjörir snillingar þessar tvær, það er jú nauðsynlegt að hafa dómarana geðgóða.

 

En vinir mínir í Dölunum áttu nú metið í blíðu þegar þeir héldu mótið sitt.

Þeir buðu uppá skemmtilegan dag með góðum hrossum víðsvegar að.

Alltaf gaman að koma í Búðardal.

 

Já sumarið er tíminn ...............var eitt sinn sungið.

 

 

Það er upplagt að smella inn sumar myndum þegar rigningin er mætt á staðinn.

Við höfðum svo sem verið að bíða eftir henni í svolítinn tíma en vonumst að sjálfsöðgu til að hún verði ekki óstöðvandi.

Ef að ekki hefði farið að rigna þá hefði girðingavinnan fyrir réttir verið all hressileg. Janfvel mörghundruð metrar.

Já vatnið hefur hlutverk þegar að girðingum kemur.

 

Ég held að óhætt sé að segja að mest allt hey sem komið er í plast þetta sumarið sé skrjáfaþurrt. Þarna bíða múgarnir á Breiðunum eftir því að rúlluvélin mæti á svæðið.     Og það eru engar smá ,,hrífur,, sem garparnir nota í dag.     Og hratt gengur það .     Það verður ekkert að því að gefa þetta hey í vetur.     Já ég held næstum að ég finni lyktina af ilmandi heyinu.

Það var líka líflegt við vatnið hjá okkur í sumar, gestkvæmt á tjaldsvæðunum og veiðin með ágætum.

 

Gestahúsin hjá okkur hafa verið næstum því fullbókuð í sumar og gaman að sjá hversu margir eru tilbúnir að koma til okkar.

Sennilega hafa aldrei fleiri gist hjá okkur við vatnið eins og í sumar.

 

Gestir okkar hafa verið til mikillar fyrirmyndar og bara gaman að fá að taka á móti þeim.   Veðráttan í sumar var líka einkar ,,gestrisin,, og tók vel á móti all flestum gestunum. Sumir hópar elska Kjósartúnið.

Stundum er líka voða rólegt og gott hér hjá okkur í Hlíðinni.

 

Veiðin í Hlíðarvatni, Hnappadal hefur verið góð í allt sumar og margir stórir komið á land.

Stærsti urriðinn sem við fengum að vita af þetta sumarið var 69 cm langur.

Stærsta bleikjan var hinsvegar 58 cm löng og sá heppni veiddi aðra sem var 55 cm löng.

Þessi urriði var vænn og veiðimennirnir afar kátir með hann.

Enn er verið að veiða og fékk sá síðasti sem mætti á bakkann átta stykki á rúmum tveimur tímum.

 

Það voru þrír ættliðir sem komu að veiðinni á þessum myndarlega urriða og veitti ekki af.

Fastagestir til margra ára og alltaf velkomir.

 

Þessi mynd er tekin með aldráttarlinsu ofan úr fjalli og sýnir nokkra hressa veiðimenn við veiðar.     Þessi voru einbeitt og í miklum veiðihug.....................

 

 

Þessi ungi maður dafnar eins og best verður á kosið, sannkallaður draumaprins. Ég er ekki frá því að folöldin og önnur skemmtileg myndefni verði aðeins að sætta sig við samkeppni. Hann er skemmtilega líkur báðum foreldrum og sér þannig alveg sjálfur um að gera þau stolt.   Þarna eru feðgarnir að taka stöðuna á nýjum degi og fer bara vel á með þeim.

 

Litli er eldhress og ánægður með ömmu og afa aðdáendaklúbbana sem eru vel virkir þessa dagana.

Ömmur og afar eru fólkið sem sjálfsagt er að láta skemmta sér.............

 

Svo er maður bara settlegur og hugsar málið.

 

Hahaha........... amma að dáðst að mér ........................já og taka myndir.

 

Hvað ertu svo bara farin ???

Ég er enn að hlæja að þér amma myndatakari.

Það eru nokkur metin sem falla þessa dagana, sum mis gáfuleg en önnur stór merkileg. Okkur hér í Hnappadalnum sem höfum Hlíðarvatnið í ,,garðinum,, fannst í það minnsta nóg um þegar vatnsborð Hlíðarvatns lækkaði sem aldrei fyrr í sumar. Frændfólk mitt sem lifað hefur og fylgst með lífinu hér í Hlíðinni í hart nær 90 ár man ekki eftir öðru eins. Bæjarlækurinn rann rétt svona til mála mynda og forardý og blautar mýrar máttu muna fífil sinn fegurri.  Fossáin átti ekki nóg vatn til að flagga flottu fossunum í Fossakróknum og Djúpadalsárin minnti helst á saklausan bæjarlæk. Fé kemur óvenju snemma niður af fjalli og er það sennilegt að vatnsskortur hafi þar eitthvað að segja. Það var óvenjulegt að sjá fjárhópa kom niður að vatni til að drekka því venjulega er um marga læki að velja. Þá engin þörf á einhverju flandri til að ná sér í vatn. Hér voru dagarnir fyrir rigningu notaðir til þess að mynda aðeins hvernig staðan var. Myndirnar eru teknar af mér og Þóru Magnúsdóttur.   Sólríkur sumardagur sem sýnir ykkur að Lækjarósinn er kominn langt út á leira.   Húsið okkar í fjaska og staða myndatökumanns ,,djúpt,, útí vatni.   Þessi mynd er tekin við Neðri Skúta og yfir vatnið í átt að Steinholti.   Þessi mynd sýnir stöðuna þegar horft er fram að Hlíð.     Það gerði á okkur helli dembu og þá var nú gott að leita skjóls í Svarta skúta.     Útsýnið úr Svarta skúta í átt að Steinholti tja svona á meðan demban gekk yfir. Nýr hólmi skaut upp kollinum í vatnsleysinu en hann var í stefnu að Álftartanga séð frá Þrepholti. Myndin er hinsvegar tekin frá Svarta skúta og norður yfir vatn.

Nokkur hundruð metra frá venjulegu vatnsborði og býsna langt í Hornin en þar eru gömlu kartöflugarðarnir.

Já það væri spotti að fara með kartöflurnar í skolun.

Berjabrekkan og Kjósin langt frá vatni.

Þessi mynd er tekin úr Hólmanum sem venjulega kemur upp þegar líða fer á sumar. Hann var nú ekki mikið sýnilegur í fyrra en þetta árið var hann hreinlega uppá landi mest allt sumarið.

Já það er næstum hægt að ríða fjörur hér í Hlíðinni............

 

Og hægt að stytta sér leið í kaffi að Heggstöðum.

Það eru ekki erfið vatnsföllin á leið í Kýrgróf og Selskóg þetta sumarið.

 

Já og vegalengdin sem vatnið á eftir innað Hafurstöðum er óvenju löng.

Neðsta kast, Grafarkast, Lautin og Mið sneiðin eru langt undan.

Það verður eitthvað að standa fyrir á þessu svæði í smalamennskunum í haust.

Já ég veit haust rigningar geta verið svæsnar................. og þá er þetta vandamál úr sögunni.

 

Fallegt ?? já það finnst mér.

 

Úpps...........ætli hrossin viti af þessu ?????