Það er dásamlegt hér í Hlíðinni þennan daginn reyndar eins og oft áður.

Blæjalogn og blíða, fiskarnir í vatninu stökkva og alveg hið ákjósanlegasta veiðiveður.

Það hefur veiðs vel bæði í Hlíðarvatni og ekki síður í Krakavatninu þetta sumarið.

Það er afar ánægjulegt hvað ég hef átt mörg erindi útá Löngufjörur að undanförnu.

Ekki hefur skemmt fyrir dásamlegt veður og afbragðs félagsskapur bæði manna og hesta.

Alveg frábærir dagar sem varla er hægt að lofa nægilega.

Við fengum góða gesti í dag sem komu að heilsa uppá okkur mannfólkið í sveitinni.

Svandís Sif frænka mín var ein af þeim, hún átti nú samt aðalerindið við hann Fannar vin sinn.

Þegar það kom svo í ljós að Fannar var í ,,sumarfríi,, útí girðingu varð sú stutta frekar svekkt.

Eftir miklar vangavelltur og langdregnar samningaviðræður fannst lausn á þessu fríveseni hans Fannars.

Við frænkur fundum nefninlega þessa fínu frænku hans Fannars, já og hún var meira að segja eins á litinn.

Já hún Nóta Hljómsdóttir getur sko alveg smellt sér í hin ýmsu hlutverk ef þörf er á.

Þann 19 júní á sjálfan kvennadaginn kastaði síðasta hryssan þetta árið hér í Hlíðinni.

Það var mikil gleði þegar það kom í ljós að fædd var brúnskjótt hryssa undan Sjaldséð og Káti.

Ekki amalega að fá svona grip verandi félagi í Skjónufélaginu mikla þar sem baráttan er hörð.

Já þessi kemur sterk inn og verður vonandi sér og sínum til sóma í framtíðinni.

Snekkja Glotta og Skútudóttir eignaðist fallegt hestfolald undan Káti mínum.

Hann er tinnu svartur en með þennan fína mána í enninu.

Líflegur og viðburðaríkur mánuður er senn á enda og júní handan við hornið.

Sauðburðurinn er að klárast og ekki nema rúmlega 20 kindur eftir að bera.

Gott tíðarfar og dásamlegt aðstoðarfólk hefur gert þennan tíma eins og best verður á kosið.

Það er stórkostlegt að eiga allt þetta góða fólk að sem nennir að koma og hjálpa til við sauðburðinn.

Sumir taka næturvaktir, aðrir atast allan daginn og en aðrir gera allt mögulegt t.d elda mat og fylgjast með fénu sem búið er að sleppa.

Aðstoðin í hesthúsinu er líka ómetanleg enda margir þar sem þarf að sinna jafnt í maí sem aðra mánuði.

Allt mjög mikilvægt og ég á ekki til orð til að þakka ykkur fyrir hjálpina.

Án ykkar værum við bændur og búalið í Hlíðinni orðin miklu ljótari og leiðinlegri eftir vökur og fjör í 4 vikur.

,,Komið þið sæl ég er mætt í heiminn,,

Fyrsta folald ársins hér í Hlíðinni fæddist um hádegið í dag.

Jörp hryssa með vagl í auga og hvítan leist á afturfæti.

Faðir er Kafteinn frá Hallkelsstaðahlíð sonur Ölnirs frá Akranesi og Skútu frá Hallkelsstaðahlíð.

Móðir er Karún frá Hallkelsstaðahlíð.

Það er komið sumar hér í Hlíðinni.

Þó svo að svolítið blási þessa stundin þá er klárlega komið vor.

Gróður er kominn vel af stað og nú er bara að sína smá biðlund.

Þetta er tíminn þar sem mig langar helst að sleppa því að sofa bara gera, vera og njóta.

En sennilega yrði nú húsfreyjan frekar geðvond ef að svefninn yrði sparaður líka og hana lagnar til.

Sauðburður fór af stað með látum og ekkert gefið eftir í þeim efnum.

Við sæddum heilan helling í vetur og þetta verður sennilega met árið með það hvernig ærnar hafa haldið.

Þökk sé hrútunum , sæðingamanninum og jafnvel heyjunum.

Það skal þó tekið fram að ég notaði ekki aðferðina sem að sæðingamaðurinn sagði mér frá í vetur.

En hún var sú að til að ekkert færi nú á milli mála með hvaða ær vildu fá þjónustu sæðingamannsins var hrútur bundinn við staur í krónni. Hann átti að sjálfsögðu ekkert að gera bara vera.

Sennilega tók hrúturinn ekkert mark á þessum fyrirmælum enda gat hann illa varist þegar ærnar gerðust nærgöngular og hann vesalingurinn bundinn.

Ónei þetta var bara gott ár í sæðingamálum, allavega þegar horft er til síðustu ára.

Ég á eftir að mynda nokkra uppáhaldsgripi sem út úr þessu bröllti komu.

Þar má nefna Hnallþóru Hnalls, Jónas Jónasson, Geisla- Baug Baugs og Sorgbitinn Ebitason.

Hér getið þið séð afraksturinn af stússinu hjá þeim Mumma og Sigurði í Hraunholtum.

Þeir tóku þessa fínu drónaflugferð einn góðviðrisdaginn í mars.

Þarna er myndin tekin í átt að húsunum og yfir hluta af túnunum.

Það er gaman að fá svona skilaboð á grámyglulegum marsdegi þegar nýjar rúllur koma inn til gjafar.

Já við söknum líka hennar Majbritar okkar en hún er nú alveg að koma hingað í Hlíðina.

Krakkarnir sem voru hjá okkur í sumar voru hress og skemmtileg eins og sjá má á þessari rúllumerkingu.

Þegar rúllurnar eru teknar úr stæðunni kemur stundum í ljós eitthvað skemmtilegt sem rifjar upp góða daga.

Veðrið hefur leikið við okkur síðustu daga og því mikið um að vera í hesthúsinu.

Það er gaman að fylgjast með og sjá þróunina í tamningatryppunum þessa dagana.

Hestar dagsins...................... Hjaltalín frá Hallkelsstaðahlíð, Dorit frá Lambastöðum og Einstakur frá Valþúfu.

Norðurljósin fara henni Gangskör minni og knapanum bara vel.

Léttur en langur laugardagur að baki hér í Hlíðinni þar sem verkefnin voru fjölbreytt að vanda.

Dagurinn byrjaði með því að ég var vakin upp með andfælum til að draga lamb úr einni snemmbærunni.

Eitthvað sem er ekki venjulegt í lok mars en svona eru frjáslu ástirnar í Hnappadalnum.

Eftir mikið bras og átök hafðist að ná heljar stórum hrút í heiminn.

Hornin voru þannig að hver mánaðargamall hrútur hefði rifnað úr stolti af þeim. Þetta var ær númer fjögur sem þarna bar og eftir því sem spekin hans Bubba sónarmanns segir er tvær eftir í fyrri burði.

Svo ætla ég að vona það verði hlé þangað til 7 maí í það minnsta.

Þriggja mánaða sauðburður er ekki að mínu skapi og mikið dj....væri maður orðinn ljótur þá af vökunum.

Hér er búin að vera lítil aðstoðarkona í búskapnum sem hefur fylgst með öllu þessu ati af lífi og sál.

Hún er t.d búin að nefna öll lömbin sem komin eru afar tilkomu miklum nöfnum.

Það eru allt hrútar sem fæddir eru og bera þeir eftirtalin nöfn. Tómas og Emil fæddust fyrstir, þá kom Daníel, þá Jóhann og Ríkharður og að lokum var það Patrekur sem dreginn var í heiminn í morgun. Já hún Emilía Matthildur er alveg með þetta.

Tamningar, gestir og ýmislegt annað kryddaði svo daginn og gerði hann ljómandi góðan.

Þegar það er blíða í Hlíðinni þá er hægt að gera margt. Það var blíða í gær og þá fóru þessir tveir af stað.

Hvað haldið þið að þeir hafi verið að gera ?

Jú, jú þeir skruppu í flugferð, reyndar voru þeir bara staðsettir á hlaðinu heima en dróninn hann flaug langt.

Útsýnið var dásemdin ein og myndirnar eftir því.

Vonandi get ég sett þær hér inn á næstunni en tækni málin eru ekki mitt fag.

Hann Guðbrandur kom að fósturtelja kindahópinn hjá okkur á föstudaginn.

Það skiptast á skin og skúrir í sauðfjárbúsakp eins og venjulega.

Það er því alltaf spenna í loftinu þegar talning stendur fyrir dyrum og svo var einnig nú.

Útkoman var nokkuð ásættanleg nema hjá gemlingunum sem tóku samfélagslega ábyrð alla leið.

Já þeir ákváðu að leggja sitt af mörkum svo sauðfé á Íslandi fjölgaði ekki á þeirra vakt.

Nú er næst á dagskrá að skoða hvernig ákveðnir gripir eru að koma út og leggjast í fræðin.

Nauðsynlegt að koma sér vel inní málin fyrir sauðburðinn.

Nánari upplýsingar fást hjá húsfreyjunni já svona fyrir þá sem málin varða.

Okkar elskulega sauðburðarfólk má allavega búast við á annað þúsund lömbum í vor þrátt fyrir ódæla gemlinga.

Hún Andvaka er sóma og afurðakind enda af uppáhalds sýltkollukyninu mínu.

Biðlund Andvöku eftir því að Guðbrandur frændi minn mætti á staðinn til að fósturtelja þraut þann 16 mars.

Þá bar hún tveimur stórum og myndarlegum hrútlömbum.

Andvaka hefur á haustdögum átt vingott við einhvern hyrndan sjarm og þessir tveir eru ávextir þeirrar vináttu.

Á myndinni hvíslar Andvaka einhverju ,,milliríkja,, leyndarmálið að henni Juliane.

Og saman spjalla þær....................     Það er alltaf svo gaman þegar fyrstu lömbin fæðast þá þarf að skoða og knúsa.     Andvaka og Maron ræða málin, mér sýnist að Andvaka sé að leggja honum línurnar.     Það fór vel á með þessum.     Og þessir tveir brostu hver fyrir annan.   Já sauðburður er hafinn hér í Hlíðinni.