Þetta er dagurinn sem hún á að sjást hér í Hlíðinni blessunin. En það gekk nú ekki eftir enda þungbúið og hvasst með tómum leiðindum. Ég er auðvita að tala um sólina sem fer alltaf í árlegt jólafrí í desmeber og ekki væntanleg fyrr en 14 janúar. Já það er áratugahefð hér í Hlíðinni að fagna hækkandi sól og bjóða hana sérstaklega velkomna með því að baka pönnukökur. Hrafnhildur amma mín hélt held ég meira uppá þennan dag en afmælið sitt. Kannski ekki skrítið að hækkandi sól og lengri birtutími hafi verið eitt það eftirsóknarverðasta sem til var.     Þessum stafla var sporðrennt leikandi létt með ískaldri mjólk. Gerist varla betra.

En það var ekki bara sólin sem þó kom ekki sem gladdi húsfreyjuna hér í Hlíðinni.

Ó nei............ húsfreyjan fékk símtal frá Herði bónda í Vífilsdal sem sagðist hafa fengið óvænta gesti .

Þessir gestir hans Harðar vöktu mikla lukku hér í Hlíðinni en þarna var á ferðinni sparikind húsfreyjunnar.

Hún Mýrdalsbotna kom labbandi eftir veginum heim að Vífilsdal og baðst gistingar fyrir sig og dóttur sína.

Bændur í Vifilsdal eru gestrisnir eins og ég hef oft reynt og ekki brugðust þeir Botnu og dótturinni.

Já það þarf ekki mikið til að gleðja sauðfjárbónda hjartað í freyjunni.

Hún Mýrdalsbotna er fullorðin heiðurskind sem hefur verið í miklum metum, skilað góðum afurðum og verið til fyrirmyndar.

Hún bar fallegum tvílembingum í vor hrút og gimbur. Þessi lömb voru skráð með feitu letri á lista yfir hugsanlegan ásetning.

Það var því hundfúllt að færa til bókar að þær mæðgur vantaði af fjalli eftir að hrúturinn kom innan úr Dölum 20 nóvember.

Eftir að hrúturinn kom hafa verið farnar margar ferðir til að kíkja eftir því hvort að þær mæðgur væru á leiðinni heim.

Kikjirinn á heimilinu hefur gengið á milli glugga og landið verið skannað seint og snemma. En án árangurs.

Mjólkurlagni Mýrdalsbotnu er þannig að á vorin notum við hana til að mjólka fyrir önnur lömb.

Þrátt fyrir það flóðmjólkar hún fyrir sín tvö og smellir sér bara til fjalla þegar ,,vorverkin,, eru frá.

Finnst ykkur skrítið að hún sé í uppáhaldi ? Nei ég vissi það.

Eitthvað hefur Mýrdalsbotna rugglast í ríminu því að venjulega hefur hún komið í leitum hér heima við.

Ef að einhverjum dettur í hug að halda að hér sé á ferðinni vandræða kind sem sé á  leiðinni í grænu hagana hinumegin fyrir óþekkt............

Þá er það feitur misskilningur.

Stundum eru kindur bara í vandræðum með fólk. Það er alveg til í myndinni.

En afhverju Mýrdalsbotna ?

Jú nafnið fékk hún þegar hún var gemlingur eins og allar kindur hér í Hlíðinni.

Hún heimtist með mömmu sinni og bróður í Mýrdal og því var það næstum sjálfgefið.

 

Annars er það helst af veðri að frétta að norðaustan áttin sem hér leikur lausum hala sló öll met í nótt.

Það var í einu orði sagt brjálað en þessi átt hefur lengi verið talin alveg hættulaus hér á bæ en það var nú alveg á mörkunum í nótt sem leið.

Látum gott heita af leiðindum í veðri. 

 

Góður dagur með hækkandi sól og batnandi heimtum.